Petycja w sprawie podjęcia przez Sejm uchwały obejmującej ochroną prawną,
stare polskie rasy gołębi i drobiu rasowego.
W oparciu o ustawę z dnia 11 lipca 2014 r. o petycjach (Dz.U. poz. 1195), oraz uchwałę Sejmu RP z dnia 30 lipca 1992 r. Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, na ręce pana Marszałka tą petycję kierujemy.
My Delegaci Walnego Zjazdu, Polskiego Związku Hodowców Gołębi Rasowych i Drobnego Inwentarza, będący reprezentantami wielotysięcznej rzeszy hodowców polskich, w dniu 17 czerwca 2018 roku, podjęliśmy uchwałę związaną z ochroną wielowiekowego dziedzictwa kulturowego i hodowlanego naszych przodków, którą kierujemy do Wysokiego Sejmu z prośbą o rozpatrzenie i uchwalenie.
Panie Marszałku
Motto
„Wszyscy jesteśmy strażnikami dziedzictwa narodowego.
Nadrzędnym celem każdego Narodu jest ochrona własnego dziedzictwa kulturowego. W Europie bez granic, o odrębności i tożsamości narodowej świadczyć będzie kultura oraz związany z nią dorobek poszczególnych nacji. Dotyczy to również szeroko pojętego dorobku kulturowego, a w tym też rodzimej hodowli zwierząt. Pamiętać musimy, że gołębie i drób rasowy to żywe dziedzictwo kultury hodowlanej naszych przodków, które musimy zachować dla następnych pokoleń”.
Polscy hodowcy posiadają bogate i udokumentowane tradycje związane z hodowlą drobnego inwentarza. Ich wiekopomnym dziełem jest wyhodowanie ponad 60 odmian gołębi rasowych i kilku ras drobiu co plasuje nas w czołówce nie tylko europejskiej, ale i światowej. Niestety z różnych przyczyn część tych pięknych, starych ras zagrożona jest wyginięciem.
Od 1995 roku, ochrona rodzimych ras, prowadzona jest w ramach społecznej akcji SOS Ratujmy polskie rasy. Ze względu na ograniczone środki i możliwości, bardzo trudno będzie zapobiec degradacji i ginięciu starych polskich ras.
Pragniemy poinformować Wysoką Izbę, że w większości krajów europejskich objęto prawną ochroną rasy rodzime. Taką uchwałę w 2004 roku, podjął też Parlament Węgierski.
Niedawno obchodziliśmy 120 rocznicę powstania w Jarosławiu w 1894 roku,
„Pierwszego Galicyjskiego Towarzystwa Hodowców Drobiu Królików i Gołębi”.
Powołanie w czasie zaborów tej nowoczesnej organizacji miało doniosły wpływ na późniejszy rozwój stowarzyszeń hodowlanych na ziemiach polskich. Niezwykle udanym posunięciem, było otwarcie wstępu do Towarzystwa, dla szerokiej rzeszy okolicznych włościan i prowadzenie wśród nich szkoleń popularyzujących hodowlę drobiu i królików a także hodowlę gołębi z ukierunkowaniem na stare polskie rasy
Ta imponująca aktywność i szeroka działalność hodowlana Towarzystwa jarosławskiego, nawet dzisiaj może budzić podziw i zazdrość. Z tej tradycji oraz osiągnięć naszych przodków ciągle czerpiemy wiedzę oraz utrwalamy fundamenty polskiej hodowli. Ta chwalebna historia naszych przodków, opisana została w książce pt. „Nasze dziedzictwo hodowlane” (Z.Gilarski-2015).
Wraz z upływem lat następowała wymiana pokoleń, powstały nowe rasy, często też uszlachetniano stare rasy nadając im nowy wygląd i przeznaczenie. Jednak z różnych przyczyn nie zawsze należycie dbaliśmy o dziedzictwo naszych ojców. W związku z czym niektóre stare polskie rasy wyginęły bezpowrotnie a część z nich znalazła się na granicy biologicznej zagłady.
Wspólnie musimy uratować to co jeszcze pozostało.
Stare polskie rasy zwierząt domowych to wynik wielowiekowej mozolnej ludzkiej pracy. To dzieło naszych przodków, które nierozerwalnie należy do naszej kultury i jest materialną cząstką dziedzictwa hodowlanego całego narodu. Stare polskie rasy są częścią naszej tożsamości narodowej są też wizytówką świadczącą o tradycji i kunszcie hodowlanym naszych przodków. To nasza duma, historia i żywe dziedzictwo, które musi być zachowane dla następnych pokoleń.
- Kierując się nadrzędnym celem ochrony polskiego dziedzictwa hodowlanego, ochrony bioróżnorodności i zasobów genetycznych, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uznaje stare polskie rasy gołębi i drobiu za historyczne dobro narodowe.
- Hodowla, ochrona i promocja rodzimych ras wspierana będzie przez instytucje państwowe.
- Zachowanie starych ojczystych ras polskich to zarówno obowiązek państwa, indywidualnych hodowców i działających stowarzyszeń hodowlanych.
- Chronione rodzime rasy, posiadają znaczącą rolę w edukacji ekologicznej, kulturze, i są wyznacznikiem naszej tożsamości narodowej. Są wartością hodowlaną a materiał genetyczny ma znaczenie gospodarcze.
- Wykaz starych ras zadeklarowanych jako krajowe znajduje się w załączniku do uchwały i w razie potrzeby, powinien być aktualizowany przynajmniej co pięć lat.
- Rasy wymienione w załączniku uważane są za polskie rasy narodowe, posiadają opracowane i zarejestrowane wzorce a ich nazwy i wygląd są chronione.
- Niniejsza uchwała, wchodzi w życie piętnastego dnia po jej opublikowaniu
Wnioskodawcy:
Zarząd Główny PZHGR I DI
Zbigniew Gilarski - Koordynator Krajowej Akcji SOS Ratujmy polskie rasy
Opr. 26 maja 2018 r i przekazano do realizacji Z.G. PZHGR I DI
Załącznik nr 1, do uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej nr ………..
Tworzenie stron WWW - Kreator stron internetowych